مشاغل ایرانیان در دوران قاجار

انتخاب شغل در دوره قاجار آزاد بود. فقط به خانواده و یا ملاحظات مالی محدود می شد و در واقع خانواده های زیادی بر حسب سنت مشاغل خاصی را ادامه می دادند.

هر صنف به دستور حكومت یك طبقه مالیاتى تشكیل مى داد. بنابراین هیچ كاسب یا پیشه ورى اجازه نداشت كه در خارج صنف كار كند. این قانون پیوسته اجرا مى شد. حكومت ایران براى وصول مالیات مى خواست خرده فروشان اروپایى را كه در ایران كار مى كردند، داخل اصناف كند.

غالب اعضاى اصناف تحصیلات رسمى نداشتند. زیرا در آغاز كودكى براى كسب پول و یادگرفتن حرفه كار خود را به صورت یك آدم همه كاره از پادویى شروع كرده بودند. مزد پادو از شاگرد كمتر بوده است و همچنین استاد شدن شاگرد به حسن نیت استاد منوط بود. براى نیل به مقام استادى به نحو مطلوب، شاگرد مى بایست دوره معینى را در شاگردى بگذراند.