شكل گیری شركت های دانش بنیان با یك ایده دانشی بوده كه با فعالیت پژوهش دانشگاهی و مراكز تحقیقاتی مطرح و در نهایت ایده ها تجاری می شوند.
اصطلاحاتی همچون فناوری نوین، نانو، دانش بنیان و… واژه هایی هستند كه این روزها در بخش تولید زیاد مورد استفاده قرار می‌گیرند. حسنعلی ازگلی كارشناس حوزه نوین فناوری صنعتی درباره دانش بنیان‌ها به رادیو اقتصاد گفت: معمولاً تعریف این شركت‌ها با دو گروه نانویی و فناوری نوین اشتباه گرفته می‌شود كه ممكن است در نوع سیاست گذاری، حمایت، برداشت و نوع انتظاراتی كه مسئولان اقتصادی كشور می‌توانند داشته باشند، چالش‌هایی ایجاد كند.
وی با اعتقاد به اینكه شركت‌های دانش بنیان از دل دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها و بر اساس فناوری شكل گرفته و در مراكز علمی و تحقیقاتی بیرون می آیند، گفت: این مراكز می‌توانند تا حد بسیار زیاد محصول دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌های كشور باشند و بخشی هم وابسته به شركت‌های بزرگ هستند كه وابستگی به مراكز علمی و رسمی كشور ندارند.
این كارشناس حوزه فناوری نوین صنعتی با بیان اینكه با حمایت از مراكز تحقیقاتی كشور مانند پارك‌های علمی و فناوری كه امروز محلی برای طرح ایده ها هستند، گفت: مراكز رشد فناور معمولاً در مراكز دانشگاهی رشد كمی دارند. خانه‌های نوآوری كه نمونه‌های آن به شكل‌های متعدد در كشور وجود دارد، مجموعه‌هایی هستند كه از این افراد كه هسته فناور را شكل می‌دهند حمایت و غربالگری می‌كنند. تسهیلات در اختیار آنها گذاشته شده و فضایی را به این مجموعه‌های فناور اختصاص می‌دهند. بعد از غربالگری ایده‌های خوب و ناب جدا شده و در ادامه روی آنها سرمایه گذاری می‌شود كه در نهایت این فعالیت‌ها منجر به تولید محصول می‌شود.
ازگلی با بیان اینكه این شركت‌ها ابتدا در قالب فردی است مانند فعالیتی كه ممكن است از سوی استادی با دانشجو خود باشد كه در ادامه به شركت تبدیل شده و محصولات را به بازار عرضه می‌كنند. مجوزهای لازم را می‌گیرند و به جذب نیروی انسانی پرداخته و سرمایه گذاری می‌كنند و طبیعتاً بالغ و بالنده می‌شود.
